Zorg en overlast – over man en muis
Het begon met een muis die door de keuken rende. Petra wist dat waar één muis is, er meer moeten zijn. En ze had ook een vermoeden waar de muizen vandaan kwamen. Al langere tijd maakte ze zich zorgen over haar buurman Johan. Sinds de dood van zijn vrouw verwaarloosde hij zichzelf en zijn huis. Hij kwam ook bijna niet meer buiten en zijn gordijnen bleven altijd dicht.
Petra probeerde regelmatig bij hem langs te gaan. Soms deed hij de deur open, vaak bleef de deur dicht. Wel hoorde ze hem rommelen als ze zelf thuis op haar bank zat. Dit kon tot in de nacht doorgaan. Tijdens hun laatste gesprek vertelde Johan haar dat het prima met hem ging, maar dat hij niet meer zo’n zin had in mensen om zich heen. Hij hield zich bezig met repareren van huishoudelijke apparatuur. Lampen, keukenmachines en dergelijke.
Petra had altijd gevonden dat iedereen op eigen manier mag leven. Maar nu begon ze toch echt last te krijgen van de leefstijl van Johan.
Ze belde naar BeterBuren om te vragen wat ze nu het best kon doen.
De mix van zorg en overlast werd besproken. Welke punten vielen onder overlast en hoe beschreef ze haar zorgen om Johan. Gekeken werd naar de punten waar buurtbemiddeling effectief kon zijn. Voor de onderbouwde zorgvraag werd Petra gevraagd om nog even te wachten tot het gesprek van BeterBuren met Johan.
Dat één en ander met elkaar te maken heeft, is duidelijk. Daarom werd tijdens de telefonische intake van BeterBuren met Johan ook gepraat over zijn veranderde leven na het sterven van zijn echtgenote. Het werd een uitgebreid gesprek. Hij vertelde het treurige verhaal van zijn verlies en het gemis. Hij gaf toe dat hij zichzelf verwaarloosde. Op de vraag of hij wellicht hulp kon gebruiken zei hij dat hij zich schaamde over zijn leefomstandigheden. Hulp vragen deed hij liever niet. Het verdere gesprek ging over Johans gevoelens en emotionele staat, rouwverwerking en de keuzes die hij maakte.
Uiteindelijk durfde Johan toe te geven dat wat hulp of een luisterend oor misschien zo gek nog niet was. Hij kreeg het telefoonnummer van het Sociaal Wijk Team. Met hen kon hij kijken welke hulp het best bij hem paste.
En met Petra wilde hij graag praten. Zij was toch wel zijn favoriete buurvrouw en een schat van een vrouw. Die muis kon best eens van hem afkomstig zijn en hij wilde absoluut niet dat hij haar op welke manier dan ook tot last was.
Buurtbemiddeling werd met succes ingezet en via het Sociaal Wijk Team werkt Johan nu bij het Repair Cafe in het buurthuis. Het gaat goed met hem. Met de muizen is het minder goed afgelopen.