Een bemiddelaar vertelt… Willem

Bemiddelaar en coach Willem viert binnenkort zijn 15-jarig jubileum bij BeterBuren.

“HET GAAT EROM DAT MENSEN WEER MET ELKAAR GAAN PRATEN”

interview: Ruth

De start

‘Als voorbereiding op mijn pensioen zocht ik naar vrijwilligerswerk en kwam bij buurtbemiddeling uit, via een artikel dat ik las. Uit praktisch oogpunt vond ik het ideaal, het werk was flexibel en ik kon ook langere tijd op vakantie gaan. Qua inhoud was ik, als directeur van een ROC, enigszins bekend met de principes van bemiddeling en coaching. Ik vond het altijd al leuk om mensen zelf oplossingen te laten zoeken voor problemen of conflicten. Dus nadat ik geselecteerd was, ging ik de basistraining buurtbemiddeling volgen en ben ik begonnen. De eerste zaak deed ik alles fout, in de deuropening ging ik al met mensen in discussie. Dat werkte dus niet.

15 jaar bemiddelaar en blijvend enthousiast: wat het meest veranderd is, ben ik zelf.

Rust en weer met elkaar praten

Het soort zaken is over de jaren heen weinig veranderd. Wat het meest veranderd is, ben ik zelf. Het toewerken naar een oplossing, dat heb ik vrijwel losgelaten en het is ook mijn overtuiging dat het daar niet over gaat. Het gaat erom dat mensen weer met elkaar gaan praten. Door de trainingen, de intervisies en het leren van collega’s heb ik langzamerhand mijn eigen stijl ontwikkeld. Het kenmerk van die stijl is ‘rust’. Ik neem de tijd en laat de mensen praten, waarbij ik een paar keer dezelfde vraag op een andere manier stel. Hierbij ben ik losser, speelser geworden en de druk om tot een oplossing te komen heb ik losgelaten.  In het begin dacht ik: dat vragenlijstje heb ik er wel in 10 minuten doorheen, maar ik kwam er achter dat dat niet de essentie is. In zo’n intake gesprek gaat het er om dat je bij de buren een denkproces op gang brengt.

Ik vind het nog steeds verrassend dat je bij iemand aanbelt en 5 minuten later helemaal in iemands leven zit. Waarbij de zaken iedere keer anders zijn, de verhalen zijn vrijwel nooit hetzelfde. Mijn voldoening is dat ik de burenrelatie een stap verder help. Iemand van een woningbouw zei ooit dat 90% van de zaken waar BeterBuren bij betrokken is, minstens een jaar lang niet bij hen terugkomen. Ik denk dat komt doordat onze gesprekken vaak leiden tot betere aanvaarding van de overlast. De buren doen het immers niet expres.

Bijgebleven

Een zaak die me nog steeds is bijgebleven: Een jonge muzikant kwam regelmatig ’s avonds laat thuis en veroorzaakte geluidsoverlast bij het uitladen van zijn instrumenten uit de auto.  De bovenbuurman werd hier dan heel woedend over. In de intake hoorden we van de vrouw dat haar  man aan het dementeren was. Maar bij de bemiddeling bleef dat aspect in eerste instantie onbenoemd, totdat de muzikant geïrriteerd raakte en opmerkte dat hij vond dat de buurman zich ook raar gedroeg. En vroeg waarom hij eigenlijk niet bij het gesprek was? Toen vertelde de buurvrouw over het probleem van haar man. Hierdoor was alle spanning meteen weg en ontstond er veel begrip. Ja, zo’n doorbraak, daar hoop je op. Het probleem is dan niet meteen weg, maar er ontstaat empathie en vertrouwen, waardoor er ruimte ontstaat om samen tot oplossingen te komen ontstaan. Dat is het mooie en daar doe ik het voor.