“Het bestuur van BeterBuren was het allerleukst” – een afscheidsinterview met Jacqueline van Loon
Jacqueline van Loon was 16 jaar directeur van de stichting !WOON, een organisatie die hulp biedt bij problemen op gebied van huren en wonen. Daarvoor vervulde zij leidinggevende functies bij onder andere Vluchtelingenwerk. Na 6 jaar voorzitterschap van het bestuur van BeterBuren, heeft neemt Jacqueline afscheid genomen. Marjolein Dekker heeft haar als bestuursvoorzitter opgevolgd.
Wat doet een bestuur, wat is de rol van de voorzitter, hoe heeft zij die ingevuld? Welke ontwikkelingen vonden plaats in de omgeving van BeterBuren en welke uitdagingen brachten die met zich mee? Wat inspireerde haar? Op deze vragen geeft Jacqueline antwoord.
“BeterBuren is een stichting met een bestuur dat eindverantwoordelijk is voor de organisatie, maar de dagelijkse aansturing is gedelegeerd aan de directeur. Als bestuur houd je je bezig met de continuïteit van de organisatie, op inhoudelijk en financieel gebied. Je checkt steeds: doen we waarvoor we zijn opgericht? Daarnaast stel je de begroting, de beleidsplannen, de jaarrekening en de jaarverslagen vast. Je bent als bestuur ook de werkgever van de directeur. En je vervult soms de rol van ambassadeur naar de buitenwereld.
Bijvoorbeeld, toen de gemeente Amsterdam van plan leek hun subsidie aan BeterBuren te stoppen, heeft het bestuur via haar eigen netwerk een lobby ingezet. We trokken allemaal ons adresboekje, wie kent welk raadslid. Het is toen gelukt om de gemeente ervan te overtuigen dat de subsidie aan BeterBuren welbesteed is.
Als voorzitter vond ik het belangrijk om voor een goede open, sfeer te zorgen. In die sfeer worden mogelijke problemen makkelijker besproken en voelt de directeur zich vrij om advies te vragen.
Ik heb in meerdere besturen gezeten, dat van BeterBuren vond ik het allerleukst. Mijn mede-bestuurders heb ik als heel inspirerend ervaren; ook zij doen dit werk vrijwillig, vanuit hun maatschappelijke betrokkenheid. Bestuursleden zijn onder andere afkomstig uit de politie en uit de woningcorporatie, wat belangrijke strategische partners zijn. Op hun beurt dragen deze bestuursleden bij aan draagvlak voor het werk van BeterBuren bij hun eigen organisaties.
Ik was – en ben nog steeds – onder de indruk van de omvang en de kwaliteit van het werk. En van de motivatie van de vrijwilligers; de wil om zich in te zetten voor een betere burenrelatie. Ook het aantal geslaagde zaken vind ik indrukwekkend. Ik heb het 6 jaar redelijk makkelijk gehad, Bente is gewoon een heel goede directeur. Zij hield ons goed op de hoogte van wat er speelde in de organisatie, waardoor het ook lukt om de bestuursbemoeienis tot de hoofdlijnen te beperken.
Heb de organisatie zien groeien, meer gemeenten worden nu door BeterBuren bediend. Dat ging hand in hand met een professionaliseringsslag, waarbij Bente als directeur zich meer kon focussen op het vertegenwoordigen van de organisatie naar buiten. Het bestuur was altijd blij met alle publiciteit; op de radio, TV, allerlei kranten, overal kwamen we Bente weer tegen. Ik was altijd supertrots op alle mooie resultaten van BeterBuren, uit de benchmark sprongen we er positief uit, als goedkoopste, met een groot bereik en een hoog percentage geslaagde bemiddelingen.
Als externe ontwikkelingen zag ik de problematiek toenemen, een toename van kwetsbare mensen in kwetsbare wijken. Dat roept de vraag op waar de grenzen liggen voor BeterBuren, hoe kan je de selectie van zaken die wél geschikt zijn voor bemiddeling zo goed mogelijk regelen. In een samenleving met toenemende polarisatie; dan vind ik het juist nóg belangrijker dat er vrijwilligers zijn die zich inzetten voor goed samenleven.
Met een grotere diversiteit van de populatie kan je meebewegen, door de samenstelling van je vrijwilligersbestand zoveel mogelijk een afspiegeling te laten zijn. Die andere ontwikkelingen, polarisatie en toegenomen kwetsbaarheid, zijn lastiger. De vrijwilligers moeten hierop toegerust zijn, en dat kan ook, door het aanbieden van heel goede trainingen. Je hebt vrijwilligers nodig met professionele skills.
Die 6 jaar zijn voorbijgevlogen. Ik voel een grote dankbaarheid, om te beginnen aan Bente, ook voor de enorm zorgzame en attente manier waarop ze met ons als bestuur omging. Mijn dank gaat ook uit naar mijn mede-bestuursleden, alle medewerkers en zeker naar al die fantastische vrijwilligers!
Ik wens mijn opvolger Marjolein veel succes toe en ik heb alle vertrouwen in een goede toekomst voor BeterBuren.